نحوه آماده شدن برای انجام آزمایش

• لازم نیست اقدام خاصی قبل انجام آزمایش توسط بیمار انجام شود
• نیاز به ناشتا بودن نیست
• نمونه خون از رگ بازو گرفته میشود و برای انجام آزمایش مورد بررسی قرار میگردد.

آزمایشات لازم برای تشخیص عفونت هپاتیت A

تشخیص عفونت هپاتیت A سرولوژیکی است و آنتی بادی های تولید شده علیه عفونت ویروسی مورد بررسی قرار میگیرد.

• برای تشخیص عفونت حاد هپاتیت A آنتی بادی IgM مورد بررسی قرار میگرد و برای تشخیص عفونت در زمان گذشته یا پاسخ به واکسن آنتی بادی IgG مورد بررسی قرار میگیرد.

تشخیص ویروس هپاتیت A توسط روش PCR نیز انجام میگیرد ولی به دلیل بالا بودن هزینه این آزمایش، بیشتر آنتی بادی در خون بیمار مورد بررسی قرار میگیرد.

چه چیزی باید بررسی شود؟

هپاتیت A یک عفونت کبدی بسیار مسری است که عامل آن ویروس هپاتیت A می باشد. ویروس هپاتیت A یکی از عوامل مختلفی است که باعث هپاتیت میگردد (هپاتیت وضعیتی است که با بزرگ شدن و التهاب کبدی تعیف میگردد). این تست جهت تشخیص آنتی بادی در خون که بوسیله سیستم ایمنی در پاسخ به عفونت هپاتیت A  تولید شده است.

این آزمایش برای تشخیص عفونت کبدی که عامل آن ویروس هپاتیت A است، به کار می رود. عوامل متعددی میتواند باعث هپاتیت گردد  پس این تست برای تشخیص اینکه آیا این علائم ناشی از ویروس هپاتیت A است؟، استفاده میگردد.

تست آنتی بادی HAV IgM برای تشخیص اولین آنتی بادی که توسط بدن در هنگام برخورد با ویروس هپاتیت A در بدن تولید میگردد، به کار میرود. این تست برای تشخیص عفونت اولیه یا عفونت های اخیر و برای تشخیص بیماری در افرادی با علائم حد هپاتیت به کار می رود. این آنتی بادی  ۲ هفته  بعد از ورود ویروس در خون قابل اندازه گیری است. این آنتی بادی ها بعد از ۳ الی ۱۲ ماه ناپدید می شوند.

تست HAV IgG ، آنتی بادی های IgG که بعدا در طول عفونت توسعه می یابد را شناسایی میکند. وجود آنتی بادی های IgG علیه HAV یعنی عفونت با ویروس هپاتیت A مربوط به گذشته است. حدود ۸ الی ۱۲ هفته بعد از ورود ویروس هپاتیت A ٬ این آنتی بادی ها در خون گسترش پیدا می کنند و ایمنی دایمی بر علیه ویروس هپاتیت A ایجاد می کنند . آنتی بادی های IgG برای چندین سال و معمولا تا آخر عمر در بدن فرد قابل شناسایی است و فرد را در برابر عفونت مکرر توسط همان ویروس محافظت می­کند. تست IgG برای تشخیث عفونت قبلی هپاتیت A استفاده میشود و گاهی اوقات میتواند برای تشخیص این مطلب باشد که آیا این یک عفونت قبلی است یا عفونتی است ه اخیرا ایجاد شده است و آیا نیازی به دریافت واکسن دارد یا نه؟

تست توتال آنتی بادی HAV (کل آنتی بادی های HAV): این تست برای تشخیص آنتی بادی IgM و هم IgG به کار می رود پس میتواند باری تشخیص عفونت اخیر و هم عفونتی که در زمان گذشته اتفاق افتاده است کمک کننده باشد.

در هپاتیت حاد آزمایشات دیگر شامل سنجش بیلی­روبین، پنل کبدی، ALT و AST نیز ممکن است همراه با تست ویروسی هپاتیت ویروسی انجام گیرد تا در تشخیص بیماری کمک کننده باشد.

چه زمانی آزمایش توصیه میگردد؟

این تست برای بررسی حضور آنتی بادی های IgM علیه هپاتیت A زمانی که بیمار علائم حاد شامل موارد زیر را داشته باشد:

تب
خستگی
بی اشتهایی
تهوع، استفراغ، درد شکمی
ادار تیره و یا مدفوع رنگ پریده
درد مفاصل
زردی
در برخی از افراد و در بسیاری از کودکان، هپاتیت A ممکن است هیچ یک از علائمی که اشاره شد را نشان ندهد. کودکان آلوده با HAV اغلب علائم بسیار خفیفی را نشان می دهند از قبیل تب، اسهال که اغلب فکر میکنند مبتلا به انفلوانزا هستند.

آزماش هپاتیت A ممکن است برای فردی که به صورت احتمالی در معرض ویروس قرار گرفته باشد نیز درخواست گردد حتی بدون اینکه علائم ذکر شده را نشان دهد.

نتایج تست ویروس هپاتیت A

نتایج نشان می دهد:	HAV IgG or Total Antibody (IgM and IgG)	HAV IgM
عفونت اخیر یا حاد هپاتیت A	انجام نشده است (Not Performe)	مثبت (Positive)
هیچ عفونت فعالی وجود ندارد ولی فرد قبلا در معرض ویروس هپاتیت A بوده است، یا سیستم ایمنی علیه هپاتیت A پیشرفت کرده است یا اخیرا واکسن هپاتیت A را دریافت کرده است	مثبت (Positive)	منفی (Negative)
قبلا در معرض هپاتیت A قرار گرفته است ولی عفونت حاد نمیباشد.	مثبت (Positive)	انجام نشده است (Not Performe)
هیچ عفونت قبلی یا فعلی وجو ندارد، واکسن ممکن است برای این افراد (اگر افراد حساسی باشند) توصیه گردد.	منفی (Negative)	انجام نشده است (Not Performe)

 

آزمایش توتال آنتی بادی هر دو آنتی بادی IgM و IgG را تشخیص می دهند ولی بین آنها تفاوتی قائل نمی شود.

اگر آزمایش توتال آنتی بادی یا نتیجه IgG هپاتیت A مثبت گردد در این صورت نشان می دهند که قد هیچگونه واکسن علیه HAV دریافت نکرده است، پس این فرد قبلا در معرض ابتلا به عفونت هپاتیت A بوده است. حدود 30 درصد بالغین بالای 40 سال دارای آنتی بادی علیه هپاتیت A هستند.

واکسن هپاتیت A حتی اگر 15 روز از زمان آلوده شدن به ویروس هپاتیت A گذشته باشد نیز سودمند است. ممکن است نوزادان، افراد دارای نقص سیستم ایمنی، افرادی با مبتلا به بیماری مزمن کبدی یا بزرگسالان بالای 40 سال به جای واکسن، ایمنوگلوبولین دریفات نمایند.

طریق انتقال ویروس

این ویروس از طریق تماس با مدفوع فرد آلوده منتقل می­گردد. معمولا از طریق غذا یا آب آلوده نیز انتقال پیدا می کند. اگر یک شخص آلوده به عفونت هپاتیت A دست های خود را پس از دستشویی (دفع حاجت) با آب و صابون نشوید در این صورت میتواند با تماس دست با میوه، سبزیجات خام و یا از طریق تماس مستقیم به دیگران انتقال دهد.

ویروس از طریق خوردن غذاهای دریایی خام که از آب آلوده تغذیه کرده اند، نیز میتواند انسان ها را آلوده سازد.

شما همچنین ممکن است ویروس را از طریق تماس جنسی با کسی که آلوده است (فرد آلوده فاقد علامت) دریافت نمائید.

و AST نیز ممکن است همراه با تست ویروسی هپاتیت ویروسی انجام گیرد تا در تشخیص بیماری کمک کننده باشد.